Koşmak, atmak, atlamak gibi doğal hareketlerden  oluştuğundan Atletizm, çok küçük yaşlardan itibaren yapılmaya uygun bir spordur.

 

Çocuk Atletizmle, oyun yoluyla tanıştırılmalı ve hiçbir şekilde katı idman programları ve ağır yarışma koşullarıyla karşılaşmamalıdır. Erken dönemlerde faaliyet yoğunluğu ve çeşitlilik yüksek teknik ve spesyalleşmenin önüne geçmelidir.

 

Çocuğa Atletizmi öğretmenin ideal yolu, değişik süratlerde koşular ve doğal malzeme kullanarak refleks artırıcı çabukluk alıştırmaları yaptırılmasıdır. Her türlü atlama çeşitleriyle birlikte top, çubuk ve hafif ağırlıkta malzeme ile atma çalışmaları teşvik edilmelidir.

 

Mini Atletizm 7 yaşından itibaren uygulanır. 7-15 yaşlar arasındaki dönem, beceri öğrenmenin altın çağı olduğu daima hatırda tutulmalıdır. Ancak , gerçek eğitim çalışmaları, yani teknik becerinin geliştirilmesi ve yarışmacı yeteneğinin kazandırılması atletin 13 yaşını idrak etmesine kadar ertelenmelidir.

 

Tekniklerin öğretimi, hem “bütünsel”, hem “kısmi” yöntemlere göre yapılır. Başlangıçta birinci yöntem idealdir, zira çocuk için daha eğlenceli, daha esnek ve kişi inisiyatifine bağlıdır. İkincisi, hareketin herbir parçasını analiz eder ve gevşek bir şekilde de olsa belli alıştırmalara dayandırılır. Mekanik öğretim bir bakıma daha etkili olmakla beraber, sporcuya Atletizmin duygusunu tam anlamıyla vermediği ve başarının zevkine vardırmadığından geliştirme dönemlerinde dikkatle kullanılmalıdır. Aslında en etkin sonuçlar bu iki yöntemin itinalı bir karmasından elde edilir.